وقتی برادر 

حسن قاسمی به این 

پویشی که برادر صفایی نژاد شروع کرد دعوتم کرد اولش یه مقدار سختم شد. بعد که مطالب برخی شرکت کنندگان رو خوندم و دیدم که هرچی لازم بود رو دوستانی که مشارکت کردن گفتن. تقریبا بی خیال مشارکت در پویش شدم. اما یکی دو مطلب در مورد بیان همچنان ذهنم رو تحریک میکرد برای نوشتن تا الان که بلاخره کار خودش رو کرد.

یه حسنی از بیان همیشه در نظرم بوده و هست که.

بذارید اول یه خاطره از استاد دینانیِ دوست داشتنی براتون بگم: ایشون یه وقتی میگفتن رفته بودن مصر، و با یکی از شخصیت های علمی مصر بحثی داشتن. اون مرد به استاد با طعنه گفتن : شما ایرانی ها مسلمان هستید اما عربی صحبت نمی کنید. استاد با زیرکی بسیار خوبی پاسخ دادند : شما هم مصری هستید اما مصری صحبت نمی کنید. اون شخصیت علمی در تایید پاسخ استاد دینانی عزیز گفتن: علتش اینه که ما شخصیتی مثل فردوسی در مصر نداشتیم.

هیچ بلاگری نمیتونه جذابیت این تصویر و این کلمه رو در وبلاگش انکار کنه:


پیام جذابی نیست براتون؟.

اینکه یک نظرِ جدید اومده براتون!!

کلمه ای که شاید 90 درصد بلاگر ها به اسم "کامنت" ازش یاد میکنن.

کلمه ای که هیچ وقت دوست نداشتم عادت زبانم بشه. و حتی توی تمام سالهایی که وبلاگ می نوشتم از اینکه اغلب بلاگرها دغدغه ای روش نداشتن و دوستان بلاگر غالبا با کلمه کامنت ازش یاد میکنن اذیت هم میشدم. اما در مقابل بی دغدغه گی یا مسامحه ی به اشتباهِ انسانها، گاهی راهی جز صبر نداریم. شاید هنوز متوجه اهمیت زبان نشدیم. اصلا یه بحث ناسیونالیستی نمی کنم. فقط کسی که هیچ درکی از اهمیت زبان نداره اولین قضاوتش اینه که فلانی ناسیونالیست هست که تاکید روی زبان فارسی داره. من اگر ناسیونالیست بودم وقتی به ظرایف زبان عربی میرسیدم حالم شبیه انسانهای مست نمیشد. اونقدر زبان عربی قرآنی در نظر من فاخر و پیچیده و هنرمندانه و جامع هست که تا حالا نتونستم برای ابداع این زبان شخصی جز حضرت اسماعیل علیه سلام رو بپذیرم. فقط یک پیغمبر و صاحب عصمت میتونه همچین بنای استوار و محکمی بسازه.

بله بیشترین چیزی که در محیط وبلاگ همواره آزارم داد رایج بودن کلمه " پست" به جای  "مطلب" و رایج بودن کلمه "کامنت" به جای "نظر" در بین بلاگرها بود. قبلا هم در یکی از وبلاگهام به این مسئله اشاره کردم. اما کاری هم از دستم برنمیاد.

اما لازم دیدم که از بیان تشکر کنم به خاطر جایگزینی کلمه " نظر" با کلمه "کامنت" و همینطور جایگزینی کلمه "مطلب" به جای کلمه "پست"

شاید به چشم نیاد اما به نظر من جا داشت تشکر بشه

دمتون گرم مدیران بیان.



اما یکی دو پیشنهاد که ندیدم دوستان داده باشن:

 1: کاش اینقدر رفت و آمدهای بلاگر ها در وبلاگها رو با درج آی پی و مرورگرهاشون و سیستم عامل هاشون مشخص و واضح نمیکردید. این ت که "همه چیز رو برای همه کس آشکار کنیم" اصلا ت اسلامی و الهی نیست. کی گفته مطلع شدن از همه چیز ااما امری پسندیده هست؟. من جای صاحاب بیان بودم کاری میکردم که مشخصات بازدید کننده هام برای منِ بلاگر مشخص نباشه. هر کسی که نظر داد دیده میشه با نظرش دیگه. این کارآگاه بازی ها چیه؟!!!
این کار شما بستر بی تقوایی رو گسترش میده جناب مدیران بیان!!!!

2: امسال نمیدونم چی شده که تغییراتی در سال جدید نداشتید و وبلاگهای برتر رو مشخص نکردید.اما اگر برای کار کیفی در انتخاب وبلاگ برتر دغدغه دارید پیشنهاد من اینه که شما وبلاگ برتر رو انتخاب نکنید. یک بستری فراهم کنید خود بلاگر ها برترین وبلاگ مد نظرشون رو انتخاب کنن. حتی هیچ قیدی هم نزنید. فقط همین قید "برترین وبلاگ". یقین داشته باشید نتیجه اون مورد پسند تر و مقبول تر و دقیق تر از برترین هایی هست که شما ارائه میدید.

3: جمع نکنید بساط رو بریدهااااا.


راستش نمیدونم چرا دچار این توهم هستم که اگر از یکی از این 49 نفری که دنبالم میکنن دعوت کنم که شرکت کنه اون 48 تای دیگه ناراحت میشن که چرا از ما دعوت نکردی؟!!.
یه همچین آدم متوهمی هستم من.
اما واقعا دوست دارم کسانی که دنبال کننده های واقعی این وبلاگ هستن و با مطالب ارتباط برقرار میکنن در این پویش شرکت کنن چون احساس میکنم بیان داره دچار رکود میشه و لازمه که کاربرهاش یه حرکتی بکنن بلکه دوباره بیان بره به سمت پویایی. ان شا الله برگرده به پویایی گذشته اش.


این

دوستمون هم ان شا الله یه خونه ای گیرشون میاد که هم خودشون راضی باشن هم همسر گرامیشون. :)))



مشخصات

آخرین ارسال ها

آخرین جستجو ها