وقتی به این فکر میکردم که انسانهایی که اهل استقامت نیستن یا استقامتشون توی سختی ها اندکه ،چه گرفتاری هایی براشون پیش میاد (به لحاظ روان شناسی) احساس میکردم خیلی بیشتر حال پیامبر (ص) رو درک میکردم که فرمودن : سوره هود مرا پیر کرد و در تفاسیر تاکید شده به این آیه از سوره هود: "فاستقم کما امرت و من تاب معک و لا تطغوا انه بما تعلمون بصیر" (ای پیامبر استقامت کن انگونه که به تو امر شده و کسانی که با تو آمده اند هم باید استقامت کنند و طغیان نکنید.)
دستورِ استقامت کردن تابعینِ پیامبر ،حضرت رو پیر کرد.
وقتی به اثرات وجود استقامت در انسانها فکر میکردم دیدم کسانی که اهل استقامت نیستن زود خراب میشن. پیامبر هم پدر امت هستن. میدیدن چطور در بین امت کسانی که اهل استقامت نیستن، خراب میشن. رنج میکشیدن. فرمودن سوره هود پیرم کرد.
راستش به اطرافیانم که نگاهی می اندازم میبینم حتی بسیاری از اختلافات شویی ، طلاق های رسمی و طلاق های عاطفی ، زیر سر اینه که اهل استقامت نیستن.
و وقتی یه مقدار بینشون دقیق میشم میبینم اگر اهل استقامت بودن میتونستن زندگی خوبی داشته باشن.کسانی که اهل استقامت نیستن، یا زود افسرده میشن.
یا دنبال لذت های فست فودی میرن. و هیچ وقت اقناع نمیشن و هر روز جری تر میشن.
الان بیشتر این حرف آقای پناهیان رو درک میکنم که میفرمودن: کسانی که دنبال لذت های کوچک هستن و هیچ وقت برای رسیدن به لذت های بزرگ و زیاد، طمع نمی کنن و تن به آب نمی زنن، دین دار نمی شن.
به این نتیجه رسیدم که کسانی که اهل استقامت نیستن به لذت های کوچک بسنده میکنن و این آغاز خراب شدن هست. و این آغاز افسردگیِ تدریجی هست.
یه کوچولو فلسفی کنم بحث رو :(
چرا خدا وجود استقامت در انسان رو اینقدر حیاتی و استراتژیک قرار داد؟
نمیشد بدون استقامت به لذت های بزرگ رسید؟.
حرف آخر رو الان بگم بعد کمی توضیح بدم:
حق متعال خالق هستن و دوست دارن بنده هاش هم تشبه به ایشون پیدا کنن. فلسفه وجودی استقامت در انسان "خالقِ خوبی ها شدن" هست.
استقامت موجب خَلق خوبی و زیبایی میشه.
در دل استقامت دو خصیصه بسیار مهم نهفته شده. وقتی شما اهل استقامت باشید باید به این دو خصیصه تمسک پیدا کنید
1: صبر
2: سعی
در مورد سعی که حق متعال در قرآن فرمودن: لیس للانسان الا ما سعی: نیست برای انسان جز محصول تلاشش.
در مورد صبر هم که فرمودن: صبر امام تمام خوبی هاست.
حالا ببینید ذهنیت زوجین چی هست؟
میگه این مرد یا زن اونی نبود که من میخواستم.
یعنی اون خوبیِ آماده ای (بدون صبر و سعی) که من میخواستم نبود.
خب خوبیِ آماده ای هم اگه باشه به تو نمی رسه. یعنی حتی اگر همسرت همون خوبِ آماده باشه (که غالبا هست) تو از اون خوبی اش بهره ای نمیبری.
خوبی ای که تو میخوای ازش برخوردار باشی باید با بصیرت و سعی و صبرت (استقامت) ساخته بشه. خلقش کن. فقط کسی که خوبی رو خلق میکنه میتونه خوبی رو حقیقتا درک کنه. کسی که خوبی خلق نمیکنه دنبال برخورداری وهمی و خیالی از خوبی هست و اون هم مثل سایه میمونه. یعنی هیچ وقت بهش نمیرسی.
لذا به نظر من میشه این تعبیر رو هم کرد که خداوند چون میدونست اکثر مردم اهل استقامت نیستن راه طلاق رو باز گذاشت.
صبر و سعی.
این دو رو در خودمون تقویت کنیم. بصیرت رو نمیگم چون صبر در دل خودش بصیرت رو هم داره اصلا صبر بدون بصیرت ، صبر نیست اسمش میشه تعطیل کردن. معطل شدن.
معطلی ، غیر از صبر کردن هست. صبر و بصر کلماتشون هم یکی هست که یقینا حکمتی درش نهفته هست.
سعی هم که معلومه معناش چیه. جالبه من دقت کردم بسیاری از انسانهای تنبل و کم حوصله اهل استقامت نیستن. یا استقامتشون ضعیفه. چون تنبلی، موجب تضعیف تلاش در انسان میشه.
دوستی دارم. میگفت همسرش یه اخلاق بد داشت. اوایل چند باری خیلی با رعایت جوانب بهش گفته بوده که این اخلاق ، مناسب نیست. به روابطمون لطمه میزنه. وچون اون اخلاق جزو ملکات شخصیتی خانم بوده. نمی تونسته به سادگی کنارش بذاره. نشد.
این دوست ما هم کلا راحت خودش رو با شرایط وفق میده. میگفت با خودم گفتم من میتونم این اخلاقش رو تحمل کنم. حوصله ندارم خودم رو درگیرش کنم. لذا بی خیال شدم.
اما الان بعد از چند سال میبینم همون اخلاق بد توی فرزندم هست. میدونم فرزندم در آینده چه مشکلاتی خواهد داشت. الان همون اخلاق همسرم موجب شده از خانواده ام هم فاصله گرفتم و.
این دوست اهل بریدن نیست. گفت به این نتیجه رسیدم اخلاق بد اون ، گویی اخلاق بدِ منه. من حوصله تلاش کردن برای رفع اون اخلاق رو نداشتم دیدم اون اخلاق بد چند برابر شده دوباره اومد توی زندگیم. با یکی اش میتونستم سر کنم اما الان با چند تا شدنش چکار کنم؟
این دوست به این نتیجه رسید باید از اول استقامت پیشه میکردم نه اینکه بی خیال میشدم. عامل عدم استقامت در ایشون چی بود؟. تنبلی و کم حوصلگی.
استقامت یعنی سعی و تلاش و صبر (بصیرت)
بذارید خیالتون رو راحت کنم. خیلی از ماها در خوش بینانه ترین حالتش استقامتمون ضعیفه. نشانه هایی داره. زود نا امید شدن. افسردگی های گاه و بیگاه. منفی بینی های تحلیل برنده. بی اعتمادی های کاذب. نداشتن آرامش. و خیلی از نشانه ها که زیر سر نداشتن استقامته.
و دیگه چون ممکنه تنش زا بشه نمی گم کسانی که در عالم ت باشن و اهل استقامت نباشن چه مصیبتی به اون ملت وارد میشه. حداقلش اون وصفی هست که اون مرجع و مفسر عزیز کردن: دیوث ی و اقتصادی و میشن.
روی اثرات روانشناسانه استقامت کمی فکر کنیم.
شاید اگر عمیق تر درک کنیم ما هم با خوندن اون آیه سوره هود مثل پیامبرمون پیر بشیم.
برگردیم به همون آیه اول مطلب:
میگه استقامت کنید و طغیان نکنید.
به نطر من یکی از معانی اش اینه:
کسی که اهل استقامت نباشه اهل طغیان میشه.
یعنی کسی که اهل صبر (صبر با معطل کردنِ خود، فرق داره) و تلاش نباشه طغیان میکنه.
سبحان الله.
خوشحالم که چهلم پدر عزیزم مقارن شد با جشن نیمه شعبان.
هیچ دلیلی برای من زیباتر از این نمیشد که لباس مشکی ام رو اینطور از تنم در بیارم.
انگار امام زمانم لباس مشکی ام رو از تنم در آوردن.
پیشاپیش این عید خجسته رو به تمام عالمیان علی الخصوص شیعیان و محبین اهل بیت و سادات بزرگوار تبریک میگم.
التماس دعا.
درباره این سایت